لحظه توکویلی پدیده ای است در جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی که می گوید: انقلاب آنگاه بر نمی خیزد که سرکوب به بدترین شکل خود وجود دارد، بلکه آنگاه که رژیم نرمش نشان می دهد و برای اصلاحات آماده است، نارضایتی به شکلی افزون و با ریسک کمتری رشد می کند. مثال بارز آن فروپاشی بلوک شرق پس از طرح پروستریکا ی گورباچف است. جنبش های اجتماعی در کشورهای عربی به ویژه در تونس و مصر را نیز می توان از این منظر نگریست. „رژیمی که توسط یک انقلاب نابود می شود، همیشه از رژیم قبلی خودش بهتر است. تجربه می آموزد ، که خطرناک ترین لحظه ها برای یک رژیم شرور، عادتا آنگاه است، که آغاز به اصلاحات می‌کند..“*